Fraulein Tucholsky
Het blauwe gummibeest uit een zee van graffiti geboren
De oermuur van de tijd bladert af
Zoals een zilveren gezicht
Wanneer de tweede etage is opgelicht
Met bloembossen bedekte damesmutsen golven voorbij
De gietijzeren vogels scheuren van de wanden
Een schreeuw ontsnapt uit hun Jugendstillmonden.
No comments:
Post a Comment